Bukareszt. Kurz i krew - Małgorzata Rejmer

Małgorzata Rejmer z godną podziwu lekkością bawi się słowem i pisze tak, że trudno pohamować zazdrość. Powiedzieć o niej, że ma lekkie pióro to za mało. Jej pióro jest imponująco lekkie.

Lubię kiedy reportaż to nie tylko suche fakty, ale również pięknie opowiedziana historia. Małgorzata Rejmer swoim talentem literackim mi zaimponowała. Bukareszt. Kurz i krew czytałam z dużą przyjemnością, smakując zgrabnie sformułowane zdania, wyszukane metafory i zaskakujące zestawienia. Rosło moje polonistyczne serce. Umieć pisać tak, że nawet najbardziej przerażająca opowieść zachwyca – to niełatwe zadanie. Małgorzacie Rejmer wyszło to aż nadto dobrze, by nie powiedzieć – doskonale.

Bukareszt. Kurz i krew to przede wszystkim historia rumuńskiej stolicy, której nieodwracalną krzywdę wyrządził nieudacznik Demiurg, jakim był Ceauşescu, stawiając betonowego olbrzyma w miejsce zabytkowej części miasta. To opowieść o mieście, w którym choć trudno o oczywiste piękno, bliskie staje się autorce. Choć pokryte kurzem, będące brzydszym bratem Paryża – Małgorzatę Rejmer jednocześnie fascynuje i odpycha.

Choć tytuł sugeruje raczej wąski zakres zainteresowań, to autorka oferuje znacznie więcej. Opowieść o Bukareszcie jest tylko pretekstem do przyjrzenia się Rumunii w szerszym kontekście historycznym – tym dawnym, ale również współczesnym. A w tym wszystkim miejsce znalazł sobie jeszcze pojedynczy człowiek, któremu przyszło żyć w niewesołej rzeczywistości i kraju, który nie miał szczęścia do rządzących nim polityków. Człowiek, na którego życiu cieniem położyła się wielka historia.

Nie mogę uczciwie przyznać, że cała książka mnie jednakowo interesowała, bo obok naprawdę ciekawych rozdziałów były i takie, które – moim zdaniem - nic specjalnego do całości nie wnosiły. Natomiast z ogromnym zainteresowaniem pochłaniałam współczesną historię kraju, w której nieprzemyślane decyzje Wodza Ceauşescu przyniosły konsekwencje w postaci niechcianych „dekretowych dzieci”, dla których miejsca zabrakło w już i tak chorej rzeczywistości.

O Bukareszcie można wiele napisać, bo i pojemność tematyczna tej książki nie ma dna. Można tu znaleźć sporo ciekawych informacji o tym w sumie mało znanym kraju. A wszystko to gustowanie i estetycznie językowo podane, aż chce się czytać, chociaż Rejmer nie oszczędza czytelnikowi przykrych, ocierających się o naturalizm historii.

Polecam Bukareszt, bo mnie ta książka zachwyciła. Choć tematycznie nierówna i miejscami nudnawa, to literacko prawdziwa uczta. Słodko-gorzka książka o ciekawym kraju.